بسم رب العالمین و غیاث المستغیثین

      تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن

      که خواجه خود روش بنده پروری داند

هرگز برای دوست داشتن پایانی نیست

من خدای آسمان را- کهکشان را دوست دارم

من پل رنگین کمان را - آفتاب مهربان رادوست دارم

ابرهای پر ز باران- کوهساران- ماهتاب و لاله زاران

من تمام مردم خوب جهان را دوست دارم

عاشقان ناتوان را- عشق های بی امان را- من تمام

شاپرکهای جهان را دوست دارم

دوستی های نهان را- خنده های ناگهان را- بوسه های

صادق و سرشارمان را- من تمام درد های تلخ و شیرین

جهان را دوست دارم

مادران را - آرزوهای عزیز و خو بمان را- قلبهای

پاکشان را-اشکهای نابشان را- دستهای گرمشان را

حرفهای از صمیم قلبشان را- شوروشوق چشمشان را

من تمام ساکنان قلبهای عاشقان را دوست دارم

من دروغ بچگان را- شیطنتهای همیشه بکرشان را

رازشان را- پاکی احساسشان را- خنده های شادشان را

بادبادکهای قشنگ و نازشان را- دستهای کوچک و

پربارشان را- هر نگاه خالی از نیرنگشان را- اعتماد

خالی از تردیدشان را- من تمام شیطنتهای جهان را دوست دارم

سایه های کاج های مهربان را- بید مجنون ها و برگ

نازشان را- سروها و قامت رعنایشان را- نخلها و ارتفاع

نابشان را- تاکها و مستی انگورشان را- سر کشی های

شراب و ... راستی من تمام درختان انگور جهان را دوست دارم

نازهای معشوقان زمان را- دل شکستنهای بی منظورشان

را- بوسه های گرمشان را- قهرهای تلخشان را- آشتیهای

زود هنگامشان را- عشقهای آتشین و پر رنگشان را

قلبهای بی تاب و تنگشان را- آشنایی های پرلبخند شان

را و خداحافظی های پر اشکشان را- گریه های شوقشان

را- ضربه های قلبشان را- حرفهای بی حد و مرزشان

را- من تمام عشق های جاودان را دوست دارم

لیلی و مجنونمان را- خسرو و شیرینمان را- کوه کن

فرهادمان را....یادم آ مد من خدا را وخودم را وجهان را

دوست دارم

دوست دارم

دوست دارم

می پرستم.....